W tej niewielkiej publikacji znajdziemy informacje na temat kompleksu pałacowo-parkowego w Dąbroszynie (niem. Tamsel) na przestrzeni jego dziejów. W książce zawarte są również informacje biograficzne dotyczące kolejnych właścicieli Dąbroszyna oraz okoliczności przechodzenia majątku z rąk do rąk. Publikacja jest opatrzona stosownymi planami oraz reprodukcjami portretów właścicieli. Mamy w niej również sporą ilość ikonografii dokumentującej wygląd kompleksu przed rokiem 1945 i w chwili obecnej. Dodatkowym walorem jest także wyczerpująca dokumentacja planowych nasadzeń roślinności w parku dworskim.

Publikacja w sposób przystępny, a jednocześnie drobiazgowy przybliża ubiór/wyposażenie i uzbrojenie rycerzy Zakonu Szpitalników w latach 1100-1306. W książce odnajdziemy szereg barwnych plansz z rysunkami uzbrojenia, oporządzenia czy ubioru zakonników. Możemy z niej także dowiedzieć się o wielkich mistrzach tego zakonu i ich herbach w tym okresie. Tłem do tematu jest opowieść o dziejach zakonu, jego strukturze i posiadłościach. Książka zawiera również bogaty materiał fotograficzny dotyczący wszystkich z omawianych kwestii.

Publikacja w sposób przystępny, a jednocześnie drobiazgowy przybliża ubiór/wyposażenie i uzbrojenie rycerzy Zakonu Szpitalników w latach 1100-1306. W książce odnajdziemy szereg barwnych plansz z rysunkami uzbrojenia, oporządzenia czy ubioru zakonników. Możemy z niej także dowiedzieć się o wielkich mistrzach tego zakonu i ich herbach w tym okresie. Tłem do tematu jest opowieść o dziejach zakonu, jego strukturze i posiadłościach. Książka zawiera również bogaty materiał fotograficzny dotyczący wszystkich z omawianych kwestii.

Autor zaprasza czytelnika na spacer przez historię i kulturę bagnistej doliny ujścia Warty. W ramach swojej narracji przedstawia proces stopniowego ujarzmiania rzeki oraz przystosowywania do życia terenów wokół niej. Opisany zostaje również proces powstawania i realizowania tzw. Nowej Ameryki. Czytelnikowi zostaje szczegółowo zaprezentowany klimat oraz specyfika regionu tak podobnego w swojej konstrukcji do Niderlandów. Finałem opowieści jest opis zmian ludnościowych, językowych, administracyjnych i kulturowych, które zaszły na łęgach warciańskich po roku 1945. Wartościowym dodatkiem do publikacji są liczne plany, zdjęcia, rysunki oraz indeks nazw miejscowych w językach polskim i niemieckim.

Kilka dni temu zaprezentowaliśmy kolejną publikację książkową wydaną przez Muzeum Twierdzy Kostrzyn („Kościół farny….” – piszemy o tym w innym miejscu). Jak policzyliśmy, jest to już 12 publikacja tego typu w naszej prawie 10-letniej działalności. Oprócz książek ukazały się również 3 wydawnictwa kartograficzne.

Z dniem 16 lipca br. swoją przygodę z Muzeum Twierdzy Kostrzyn zakończyła Ewelina Stanek-Piechowicz, która zatrudniona była w charakterze specjalisty ds. współpracy. Do jej obowiązków należało nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów z innymi instytucjami i partnerami zagranicznymi i polskimi, a także obsługa ruchu turystycznego w języku polskim i angielskim.

Kilka miesięcy temu informowaliśmy o dość sensacyjnym znalezisku podczas odgruzowania pasażu przy ruinie ratusza łączącego rynek z ul. Jatki. W jednym z zagłębień znaleźliśmy przedmioty osobiste, broń i dokumenty należące do ostatniego niemieckiego burmistrza Küstrin Herrmanna Körnera. W maju br. odwiedziła nas delegacja miasta Reinbek, w którym Körner sprawował po wojnie przez wiele lat funkcję burmistrza.

Niegdyś kościół, a obecnie ruina kościoła pw. NMP (Marienkirche) na Starym Mieście wzbudzała i ciągle wzbudza zainteresowanie historyków, turystów i naukowców. Bywały czasy, gdy kryptami i ich zawartością interesowali się także żołnierze wojsk okupacyjnych (Francuzi w 1806 r. i Rosjanie w 1945 r.). Zniszczony celnym trafieniem radzieckich bomb w połowie marca 1945 r. kościół pozostaje do dziś opuszczony.

Muzeum Twierdzy Kostrzyn działa od kilku lat. Niestety, przez kilkadziesiąt powojennych lat Stare Miasto było areną totalnie dzikiej eksploracji, każdy mógł tu praktycznie bezkarnie wjechać i zabrać, co tylko wpadło mu w oko i w ręce. Wiele zabytków utraciliśmy w ten sposób bezpowrotnie. Jako muzeum musimy zadowalać się więc destruktami, niejednokrotnie czasem bardzo lichymi resztkami przeszłości. Dlatego też cieszą nas wszelki odkrycia, które wzbogacają nasze zbiory.

Oprócz Muzeum Twierdzy Kostrzyn szeroko rozumianą problematyką II Wojny Światowej zajmuje się w naszym regionie kilka innych placówek muzealnych.

Z najbliższych nam i znanych są to:

• Muzeum Wzgórz Seelowskich (Niemcy)
• Muzeum Woldenberczyków w Dobiegniewie
• Muzeum Fortyfikacji i Nietoperzy w Pniewie
• Lubuskie Muzeum Wojskowe w Drzonowie
• Muzeum Pamiątek Wojsk Inżynieryjnych 1. Armii Wojska Polskiego w Gozdowicach
• Muzeum Pamiątek 1. Armii Wojska Polskiego w Starych Łysogórkach