Ziemia Kostrzyńska usiana jest grobami bezimiennych ofiar. Dotyczy to również jeńców obozu Stalag III C w Drzewicach. Od zakończenia działań wojennych minęło 78 lat, a losów wielu osób nie udało się wyjaśnić. Do dzisiaj działają w wielu krajach organizacje zajmujące się poszukiwaniem grobów poległych i zaginionych.

W sobotę 22 kwietnia zaprosiliśmy miłośników historii Kostrzyna, a w szczególności pasjonatów tramwajów i komunikacji miejskiej, na prelekcję poświęconą historii „tramwajarstwa” w naszym mieście. Przypomnijmy, iż pierwszy tramwaj (konny) uruchomiono w Kostrzynie dokładnie 120 lat temu, w 1903 r.

Stale staramy się wzbogacać naszą ekspozycję muzealną o kolejne elementy – jest to wynik bądź pozyskania nowych eksponatów, bądź też zakończenia konserwacji tych już posiadanych. Oczywiście pojemność Bastionu Filip nie jest nieograniczona i będziemy musieli kiedyś powiedzieć stop, ale ciągle jeszcze jesteśmy w stanie wkomponować w istniejącą wystawę nowe artefakty. Również i w tym roku prezentować będziemy dotychczas nieeksponowane przedmioty, oczywiście opatrzone opisami w języku polskim i niemieckim.

Muzeum Twierdzy Kostrzyn tworzy kompleks muzealny stanowiący atrakcję turystyczna, którą co roku zwiedza ok. 20 tys. osób z kraju i zagranicy.  Na całym tym obszarze (oprócz krańcowych obiektów twierdzy – Bramy Berlińskiej oraz Bastionu Filip) nie ma ani jednego miejsca, w którym można by się schronić w przypadku złej (lub bardzo dobrej) pogody, przez co turyści narażeni są na działanie warunków atmosferycznych – deszczu, wiatru, upalnego słońca. Nie ma tez miejsc do wypoczynku, czy posilenia się podczas zwiedzania. Odległość między wspomnianymi obiektami twierdzy, to 700 m, zaś zwiedzanie trwa od 1,5 do 2 godzin. Jest to spore utrudnienie dla turystów, szczególnie dla osób niepełnosprawnych, które nie są w stanie w szybkim czasie znaleźć schronienia.

15 kwietnia 2023 r. we wczesnych godzinach rannych zmarł nagle w wieku 64 lat wieloletni burmistrz miasta Seelow Jörg Schröder. Jego odejście zszokowało społeczność Seelow, ale również wielu partnerów, znajomych i przyjaciół w Polsce, również w Kostrzynie.

Miejscowość Klessin położona po drugiej stronie Odry koło Podelzig (na wysokości Pamięcina, ok. 15 km na południe od Kostrzyna) była areną krwawych walk w marcu 1945 r. Około 200 żołnierzy niemieckich przez 10 tygodni broniło się w rejonie pałacu i majątku Klessin przed atakami Armii Czerwonej. Niewielki obszar usiany jest do dziś grobami poległych żołnierzy z obu stron i do dzisiaj widocznymi śladami prowadzonych walk.

W 22 sierpnia 1758 r. podczas wojny siedmioletniej armia rosyjska zbombardowała oblegany przez siebie Kostrzyn obracając miasto w popiół.  Trzy dni później pod Sarbinowem (niem. Zorndorf) dopadła ich idąca na odsiecz armia pruska pod dowództwem Fryderyka Wielkiego. Rozegrała się bitwa, która została nierozstrzygnięta, a w której zginęło bądź odniosło rany ok. 30 tysięcy żołnierzy obu stron konfliktu. Prawie dokładnie rok później, 12 sierpnia 1759 r. strony starły się ponownie, tym razem pod Kunowicami (niem. Kunersdorf) wojska pruskie ze sprzymierzonymi wojskami austriackimi i rosyjskimi. Również ta bitwa kosztowała życie ponad 30 tys. istnień ludzkich.

Po wojnach zjednoczeniowych Niemiec 1864-1871 w całym kraju wzniesiono setki pomników upamiętniających poległych w czasie walk żołnierzy. W Kostrzynie szczególną czcią otoczono walczące w wojnach zjednoczeniowych jednostki kostrzyńskiego garnizonu. By upamiętnić ich wysiłek oraz całych Niemiec, w samym centrum ówczesnego Kostrzyna, na staromiejskim rynku, wystawiono odpowiedni obiekt.

Po raz kolejny na kostrzyńskim Starym Mieście pojawią się żołnierze w historycznych pruskich mundurach. Wiosenne manewry militarne odbywają się od wielu lat pod koniec kwietnia. Członkowie historycznych grup militarnych (głównie XVIII-wiecznych pruskich) gromadzą się na obozowisku w Forcie Gorgast. W ubiegłym roku wyjątkowo biwakowali przez trzy dni na Starym Mieście w Kostrzynie. Przy tej okazji odbyły się wówczas prezentacje, z apelem, przemarszem, wystrzałami artyleryjskimi i historycznymi tańcami włącznie.

Tak jak wcześniej zapowiadaliśmy w związku z pozyskaniem przez nas tablicy upamiętniającej lądowanie polskich zwiadowców w 1944 r. pod Chartowem przygotowaliśmy obszerniejszy materiał dotyczący tego wydarzenia. Opracowanie to prezentuje zarówno okoliczności powstania grupy desantowej, jej umocowanie militarne i polityczne, jak i skład grupy, jej wyposażenie, działalność w okolicach Kostrzyna, a także powojenne – także haniebne losy jej niektórych członków.