Zorganizowano dojazd zainteresowanym, nagłośnienie, pojawiły się poczty sztandarowe, warta honorowa i TVP - oddział Gorzów Przed mszą dyr. MTK Ryszard Skałba zaprezentował krótką historię obozu i cmentarza.

Stalag III C Alt Drewitz był obozem jenieckim przeznaczonym dla szeregowych i podoficerów. Według niektórych relacji jako pierwsi przybyli tutaj w 1938 roku jeńcy narodowości czeskiej. W 1939 roku miało przybyć tutaj kilka tysięcy żołnierzy polskich, skąd zostali później skierowani do innych obozów. Formalny początek funkcjonowania obozu to 11.06.1940 roku. Po kampanii francuskiej lawinowo wzrosła liczba jeńców. Przybyli wówczas do obozu jeńcy francuscy, belgijscy, holenderscy i prawdopodobnie brytyjscy. Od roku 1941 w obozie przebywała niemała liczba Jugosłowian. W tym też roku w obozie pojawili się jeńcy sowieccy. Po kapitulacji Włoch w 1943 roku do obozu przybyła znaczna ilość żołnierzy włoskich. W 1944 roku na szerszą skalę zaczęto umieszczać w obozie Brytyjczyków, Amerykanów i Kanadyjczyków. We wrześniu do obozu przejściowo mieli trafić powstańcy warszawscy, wysłani następnie na zachód.

W obozie brak było elementarnych warunków socjalno-bytowych. Jeńców przekształcano w robotników przymusowych i zmuszano do niewolniczej pracy. Obóz w Alt Drewitz stanowił nieludzki przykład traktowania jeńców wojennych podczas II wojny światowej. Jeńcy byli głodzeni, szykanowani i bici. Liczne były przypadki znęcania się, samosądów egzekucji publicznych. Przez obóz łącznie przewinęło się około 70 tys. jeńców, z czego 12 tys. zmarło bądź zginęło na terenie obozu.

Pamiątki odnalezione na terenie obozu gromadzi Muzeum Twierdzy Kostrzyn, które prowadzi również archeologiczne prace badawcze na ternie obozu. Część przedmiotów prezentowana jest na ekspozycji w Bastionie Filip. W najbliższym czasie planowane jest wydanie obszernej monografii obozu.