Jesienią ub. r. informowaliśmy o posianiu przez naszych pracowników na specjalnie przygotowanym poletku usytuowanym w sąsiedztwie ruin kościoła maryjnego „żyta pokoju”. Było to zboże dostarczone nam przez uczestników wyprawy historycznych wozów konnych na trasie z Brück (Niemcy) do Petersburga (Rosja) w 2018 r. Było to zboże wyhodowane na poletku utworzonym w miejscu przebiegu fragmentu muru berlińskiego. Naszym celem było uzyskanie z ziarna mąki, a z mąki upieczenie „Chleba pokoju”.

Jeszcze kilka lat temu wejście na teren Starego Miasta przy Hotelu Bastion przedstawiało opłakany wygląd: wydeptana, krzywa i zabłocona ścieżka, chaszcze po bokach, opuszczony stary i zardzewiały szlaban na kłódkę. Spędzało nam to sen z powiek, gdyż jest to główne i najczęściej używane wejście na teren naszego muzeum. A przecież pierwsze wrażenie się liczy. Postanowiliśmy doprowadzić to miejsce do porządku.

Oczyszczanie i pogłębianie fosy przy Bastionie Filip rozpoczęto 9 czerwca 2011 roku. Jednak harmonogram prac archeologicznych uzależniony był od kilku czynników. Zanim przystąpiono do wybierania namuliska z fosy koniecznym było wypompowanie z niej wody (ryc. 1, 2). Ze względu na trudne warunki hydrotechniczne (stale zmieniający się poziom wody w Odrze oraz opady deszczu) ten etap prac przedłużał się.

Podczas nadzoru archeologicznego, prowadzonego w ramach II etapu rewitalizacji Twierdzy Kostrzyn, dokonano niespodziewanego odkrycia cmentarzyska ciałopalnego ludności, nazywanej przez archeologów grupą górzycką kultury łużyckiej (wczesna epoka żelaza, ok. V w. p.n.e.). Wykopaliska przeprowadzono w okresie od 06.09.2011 do 13.09.2011 r., a kierował nimi mgr Krzysztof Socha z Muzeum Twierdzy Kostrzyn. Ponadto w badaniach wzięli udział pracownicy muzeum oraz Julianna Sójkowska-Socha i Adrian Wojciechowski.    

Stare Miasto Kostrzyn, to nie tylko pomnik historii, ale również świat przyrody, która na tym w znacznej części zdziczałym terenie uzyskała znakomite warunki do rozwoju, tylko w niewielkim stopniu zakłócanym działalnością człowieka. Dlatego też nie tylko historycy interesują się tym terenem.

Kilka miesięcy temu na Starym Mieście fauna zaatakowała florę: stado dzików rozprawiło się bezlitośnie z trawnikiem na tarasie Bastionu Brandenburgia. Taras wyglądał jak zaorane pole przeznaczone do posadzenia ziemniaków. Szkody były wielkopowierzchniowe, trawnik został totalnie zdewastowany.

Od stycznia do listopada 2015 roku na  zlecenie  Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Gorzowie Wielkopolskim w podgorzowskim Gliniku prowadziliśmy ratownicze badania archeologiczne. Miały one związek z realizacją inwestycji pn. „Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej na obszarze Związku Celowego gmin MG-6”. W trakcie prac wykopaliskowych przebadano 1200 m terenu pod budowę sieci kanalizacyjnej i wodociągowej. Pozyskano nieliczny materiał zabytkowy: 4 fragmenty kafli, fragmenty butelek szklanych (XIX w.), 5 monet, sprzączkę oraz 182 fragmenty ceramiki, głównie nowożytnej.

Podczas badań archeologicznych prowadzonych przez Muzeum Twierdzy Kostrzyn na terenie naszego miasta natrafiliśmy na zbiorową mogiłę żołnierzy radzieckich z okresu II Wojny Światowej. Był to pochówek dokonany na terenie obecnego parku miejskiego. Po wojnie urządzony tam został cmentarz poległych żołnierzy uczestniczących w walkach o Kostrzyn. W latach 50-tych przeprowadzono ekshumację, a cmentarz został zlikwidowany. Jak się okazało, ekshumacja nie została przeprowadzona z właściwą starannością. Zebrane przez nas szczątki ludzkie zostały poddane badaniom, które wykazały, iż są to przemieszane i niekompletne szczątki 21 bezimiennych żołnierzy Armii Czerwonej.

Mimo, że od zakończenia działań wojennych minęło 75 lat teren kostrzyńskiej Starówki cały czas skrywa „pamiątki” po tej krwawej batalii. Podczas prac porządkowych prowadzonych w dniu 8.06. br. na Starym Mieście natrafiliśmy na sporych rozmiarów niewybuch. Poinformowaliśmy o tym fakcie policję, która zabezpieczyła miejsce znalezienia bomby, a niebezpieczny przedmiot podjęli saperzy z 2 Stargardzkiego Batalionu Saperów.

Przy udziale ok. 50 osób odbyło się pierwsze od kilku miesięcy wydarzenie organizowane przez nasze muzeum. 6 czerwca otworzyliśmy długo oczekiwaną wystawę broni strzeleckiej z okresu II WŚ. Otwarcie wyglądało nieco inaczej, niż zazwyczaj wyglądają tego typu imprezy. Dyrektor Ryszard Skałba powitał przybyłych gości usadowionych na krzesełkach z zachowaniem nakazanych dystansów i przedstawił proces realizacji wystawy – od przygotowania koncepcji po jej fizyczne wykonanie.