Z ramienia naszego muzeum pracami kierował Krzysztof Socha przy współpracy z Julianną Sójkowską-Sochą i Ireneuszem Nalewajczykiem. Od czasu do czasu nasze działania wspierali zaprzyjaźnieni wolontariusze. W wyniku nadzoru i prac wykopaliskowych ujawniliśmy co najmniej 3 nowe, wcześniej nieznane stanowiska archeologiczne (na etapie opracowywania materiałów ich liczba może wzrosnąć, a chronologia ulec doprecyzowaniu). Wykopaliska dostosowane były do harmonogramu robót budowlanych oraz warunków atmosferycznych, prowadzono je więc z przerwami. Łącznie nadzór przeprowadziliśmy na długości ok. 2 km, a badania archeologiczne na powierzchni 6,6 ara, odkrywając przy tym niezwykle gęste i intensywne pozostałości w postaci nawarstwień i obiektów archeologicznych związanych z dwoma osadami: z epoki brązu i z epoki żelaza łączonymi z ludnością kultury łużyckiej, a także cmentarzyskiem z czasów kultury łużyckiej (grupa górzycka), grobem z okresu średniowiecza oraz śladami osadnictwa z okresu średniowiecza, nowożytności i z 1945 r. (nie licząc grodu kostrzyńskiego odkrytego na „prima aprilis”). Łącznie zaewidencjonowaliśmy około 330 obiektów archeologicznych! Przed nami żmudna praca gabinetowa (sprawozdania, badania, konserwacja itp.). Prace archeologiczne w ramach tej inwestycji nie zostały jeszcze zakończone. Mają być kontynuowane przez archeologów z Poznania.