Wizyta w Prenzlau

Nazwisko Stülpnagel dobrze znane jest badaczom historii naszego miasta. Nazwę taką nosiły m. in. koszary, w których stacjonował 50. Pułk Piechoty  (Stülpnagel-Kaserne, obecnie Osiedle Leśne), jedną z jednostek stacjonujących w koszarach przy ul. Gorzowskiej stanowił 48. Pułk Piechoty im. von Stülpnagela (5. Brandenburski), zaś dzisiejsza ulica Kościuszki, to niegdysiejsza Stülpnagelstraße. Tutaj też skomponowany został ok. 1900 r. przez muzyka orkiestry sztabowej Franza Klossa „Stülpnagelmarsch”. Nazwy te wywodziły się od przedstawicieli tego arystokratycznego rodu. 

Dwa lata temu skontaktował się z nami restaurator, pracownik Muzeum Egipskiego przy Uniwersytecie w Lipsku, Karl Heinrich v. Stülpnagel, który poszukiwał w Kostrzynie pamiątek związanych ze swoim rodem.  Siedemset lat temu, w 1321 r., pojawiła się bowiem pierwsza pisemna wzmianka o rodzinie Stülpnagel. Z tej okazji zaplanowano w klasztorze Dominikanów w Prenzlau wystawę okolicznościową. W ten oto sposób na wystawie otwartej w czerwcu pojawiły się wypożyczone przez nas eksponaty: porcelanowy wazonik z wizerunkiem koszar, fajka żołnierska oraz medal pamiątkowy wybity na 50-lecie powstania 48 pułku piechoty. Wystawa prezentuje na bazie historii tej szlacheckiej rodziny znaczenie arystokracji w Marchii Wkrzańskiej (Uckermark), jej rolę w kształtowaniu regionu wpływ na politykę i wojsko, na gospodarkę i społeczeństwo.

W dniu 27.10. przedstawiciele MTK: dyr. Ryszard Skałba oraz edukator muzealny Jerzy Dreger udali się z wizytą do Prenzlau. Celem było obejrzenie wystawy i odbiór wypożyczonych eksponatów (wystawa prezentowana była do końca października). Po dokonaniu formalności nasi reprezentanci zostali oprowadzeni po Muzeum Historyczno-Kulturowym przez dyrektora placówki Stephana Dillera oraz panią Katrin Frey, a następnie samodzielnie udali się na zwiedzanie miasta, z czego najbardziej utkwiło im w głowach (i w nogach) wejście na wieżę kościoła Najświętszej Marii Panny.

W prawie całkowicie zniszczonym podczas drugiej wojny światowej mieście do dziś zachowały się liczne kościoły, a także pozostałości średniowiecznych obwarowań z wieżami i półbasztami. Symbolem Prenzlau jest trzynawowy kościół Najświętszej Marii Panny z parą bliźniaczych wież przy zachodniej fasadzie.

Klasztor został budowany w czterech etapach w latach 1275–1500. Jego centrum tworzyły trójnawowy kościół halowy, wyświęcony w 1343 roku, i klauzura wraz z przybudówką oraz budynkiem gospodarczym. W czasach reformacji 1543-1544 doszło do sekularyzacji klasztoru (odłączenia go od kościoła) i przekazania go w ręce miasta Prenzlau.

Kompleks zachował się w całości i jest dziś odrestaurowany. Krużganki, refektarz oraz kaplica maryjna z gotyckimi elementami architektonicznymi i ornamentyką mają stylistyczne korzenie w warsztatach choryńskiej strzechy budowlanej i strzechy katedry brandenburskiej.

W murach dawnego klasztoru mieszczą się dziś muzeum, archiwum, biblioteka oraz centrum kultury. Gotycki kościół klasztorny zachwyca maswerkami z motywem cztero- i trójliścia w oknach oraz kunsztownym portalem zachodnim. W refektarzu można podziwiać średniowieczne malowidła ścienne. W wirydarzu regularnie odbywają się koncerty, a przyklasztorny ogród zachęca do odpoczynku.