Z żalem informujemy, iż w sobotę 21 sierpnia br. w wieku 95 lat zmarł Karl-Heinz Henschel. Był rodowitym kostrzynianinem, od wojny mieszkańcem Küstrin-Kietz. Od czasu otwarcia przejścia granicznego współpracował z wieloma kostrzyńskimi organizacjami, firmami i osobami prywatnymi. Początkowo służył za pośrednika w nawiązywaniu kontaktów, stając się następnie ich aktywnym uczestnikiem. Wielokrotnie wspierał różnego rodzaju przedsięwzięcia organizacji kostrzyńskich, na szczególne uznanie zasługuje jego wieloletnia współpraca z Muzeum Twierdzy Kostrzyn.

Od początku swego istnienia Muzeum Twierdzy Kostrzyn próbuje nadrobić czas i czyni starania o pozyskanie jak największej liczby eksponatów związanych z historią miasta. Niestety, przez kilkadziesiąt powojennych lat nie funkcjonowała w mieście żadna placówka, która metodycznie zajmowałaby się badaniem przeszłości miasta-twierdzy. Bezpowrotnie przepadło też sporo artefaktów związanych z tą przeszłością. Dlatego też ciągle jeszcze cieszą nas wszelkie znaleziska czy darowizny wzbogacające nasze zasoby. W ostatnim czasie zostaliśmy obdarowani przez trójkę miłośników historii.

Historia to ciągle otwarta i nie do końca zapisana księga, która ciągle uzupełniamy o nowe fragmenty. Wiemy, że na terenie obecnego Kostrzyna w dzielnicy Drzewice znajdował się obóz dla jeńców wojennych Stalag III C Alt Drewitz – trwają przygotowania do wydania obszerniejszej publikacji  na jego temat.

Miło nam poinformować, iż z dniem 1 sierpnia 2021 r. Burmistrz Miasta Kostrzyn powołał na kolejne cztery lata na stanowisko dyrektora Muzeum Twierdzy Kostrzyn dotychczasowego szefa naszej placówki Ryszarda Skałbę. Dyrektor Skałba otrzymał wcześniej pozytywną rekomendację lubuskiego oddziału Stowarzyszenia Muzealników Polskich z siedzibą w Zielonej Górze.

W połowie czerwca informowaliśmy o wizycie w naszym Muzeum p. Ewy Pawlak, dyrektor Muzeum Lubuskiego im. Jana Dekerta w Gorzowie Wielkopolskim. Nie zdradziliśmy wówczas celu tej wizyty, aby obserwatorom obu naszych instytucji sprawdzić drobną niespodziankę. Dziś możemy poinformować o rezultacie naszych „knowań.” Od kilku miesięcy muzeum gorzowskie realizuje cykl krótkich filmów pod wspólnym tytułem „A jednak działa!”. Cykl ten prezentuje sposób działania przedmiotów, które – zanim stały się zabytkami – służyły ludziom w życiu codziennym.

Choć kwestia bezpieczeństwa żeglugi rzecznej nie leży w zakresie naszych zadań, to jednak jesteśmy nią zainteresowani z racji położenia kostrzyńskiej twierdzy bezpośrednio nad Odrą. Urząd Żeglugi Śródlądowej w Szczecinie przystąpił do realizacji projektu wdrażania Systemu Informacji Rzecznej (RIS). Ma on na celu zintegrowanie i wykorzystanie informacji płynących ze wszystkich czujników i urządzeń instalowanych na jednostce pływającej oraz dodatkowo pozyskiwaniu informacji z zewnątrz.

Od kilku lat w estetyce ogrodowej pojawił się nowy trend jakim jest urządzanie łąk kwietnych w miejsce równiutko przystrzyżonych trawników. Łąki kwietne składają się z barwnych, kwitnących roślin jednorocznych, bylin i traw. Dzięki nim otoczenie nabiera sielskiego charakteru, staje się odprężającym miejscem rekreacji, domem dla wielu pożytecznych zwierząt i istnym rajem dla zapylaczy. Do zalet botanicznych, ekohydrologicznych i estetycznych tego typu rozwiązań nie trzeba nikogo przekonywać, liczne opracowania na ten temat można znaleźć w internecie i w tradycyjnej literaturze naukowej.

W ostatnich miesiącach systematycznie informowaliśmy o prowadzonych przez naszych archeologów badaniach archeologicznych w okolicach Kostrzyna. Zaraz po zakończeniu badań w Czarnowie przystąpiliśmy na zlecenie prywatnego inwestora do badań na wielokulturowym stanowisku w Górzycy. Badania zakończyliśmy z końcem lipca, a obejmowały one głównie cmentarzysko ciałopalne ludności kultury łużyckiej z III i IV okresu epoki brązu (1300-900).

W piątek 9 lica mieliśmy okazję gościć w Muzeum przedstawicieli Haus der Brandenburgisch-Preußischen Geschichte z Poczdamu.

Mimo utrudnień na granicy polsko-niemieckiej Muzeum Twierdzy nie zrezygnowało ze współpracy partnerskiej z instytucjami z drugiej strony Odry. Współpraca ta przybrała nieco inne formy, bezpośrednie spotkania zostały zastąpione kontaktami przez Internet, ale nie przeszkodziło to we wspólnym zorganizowaniu dwóch wystaw.