Wraz z zakończeniem działań wojennych do zrujnowanego Kostrzyna nad Odrą napływali nowi mieszkańcy. Osiedleńcom należało zorganizować żywność i niezbędne środki do życia. Wśród mieszkańców zrodził się pomysł, aby stworzyć spółdzielnię.

Prace budowlane związane z demontażem mostu na Warcie przysporzyły naszemu muzeum kilku ciekawych eksponatów. Ostatnio trafiły do nas dwa fragmenty kostrzyńskich szyn tramwajowych.  Zostały one znalezione podczas rozbiórki przyczółku mostowego na Warcie od strony przystani żeglarskiej „Delfin”.

W przerwie zimowej jest pora na inne sprawy i prace, na które nie znajdujemy czasu w sezonie turystyczno-muzealnym. Między innymi zajmujemy się pozyskiwaniem nowych zabytków i wyposażenia. W ostatnim czasie trafiły do nas dwa elementy związane z militariami. Pierwszym z nich jest karabin ukm wz. 53, czyli produkowana przez Jugosławię zaraz po zakończeniu II wojny światowej kopia niemieckiego karabinu maszynowego Maschinengewehr 42 znanego jako „piła Hitlera”!

24 listopada 2014 r. w Kostrzynie nad Odrą 15 uczestników z 5 krajów podpisało protokół założycielski Europejskiej Sieci Turystyki Fortecznej i Marketingu Twierdz e.V. Celem stowarzyszenia było funkcjonowanie i rozbudowa europejskiego szlaku kulturowego liczącego wówczas 10 miejsc w 4 krajach. W 2020 r. stowarzyszenie z siedzibą w Berlinie zmieniło nazwę na FORTE CULTURA e.V. i stało się organizacją non-profit.

22.11.2024 r. nasi muzealni archeolodzy wzięli udział w wernisażu wystawy „Rzeczy Pełne BOGA(ctw)” w Muzeum Archeologicznym Środkowego Nadodrza w podzielonogórskiej Świdnicy. Na wystawie czasowej można zobaczyć zabytki znalezione w trakcie badań archeologicznych prowadzonych na terenie województwa lubuskiego.

Już kolejny rok z rzędu kostrzyńskie przedszkola zapraszają nas do odwiedzin i pogadanek historycznych dotyczących niepodległości.  07.11.  odwiedziliśmy Przedszkole Niepubliczne „Stonoga”. W historycznym umundurowaniu zaprezentował się nasz muzealny rekonstruktor Rafał Górecki, czym wzbudził zaciekawienie dzieci. Podczas wygłoszonej przez niego propatriotycznej pogadanki przedszkolaki miały okazję dowiedzieć się, dlaczego dla Polaków tak ważne jest właśnie to święto, utrwaliły znajomość symboli narodowych oraz uzyskały sposobność zapoznania się z oryginalnym sprzętem wojskowym. Najwięcej radości wzbudziła oczywiście możliwość dotknięcia akcesoriów wojskowych, nałożenia hełmu czy przymierzenia elementów umundurowania.

Mimo, iż okres jesienno-zimowy nie zawsze sprzyja turystycznym wyprawom plenerowym (choć spacery w górach mają swój urok), to jednak wiele osób podtrzymuje w tym czasie swoją aktywność na świeżym powietrzy. Stare Miasto Kostrzyn jest dostępne do zwiedzania przez cały rok. Wiemy, iż są zwolennicy zwiedzania „Kostrzyńskich Pompei” szczególnie teraz, gdy bujna roślinność ustępuje i odsłania niewidoczne wiosną i latem mury i ruiny zabudowań. Po prostu widać więcej z tego, co po pięknym Kostrzynie pozostało.

Po klęsce nazistowskich Niemiec w 1945 roku część byłej Trzeciej Rzeszy została włączone do Polski. Wyjeżdżający Niemcy pozostawili swoje domy, wsie i miasta, które następnie zostały zasiedlone przez Polaków. Nowi osadnicy odkrywali sekrety i skarby na terenach znanych jako Ziemie Odzyskane. Fascynacja opowieściami o skarbach trwa do dziś. Rzesze tropicieli historii prowadzą kwerendy w archiwach i poszukiwania w terenie.

Jak już informowaliśmy Muzeum Twierdzy Kostrzyn pracuje nad publikacją dotyczącą kostrzyńskich pomników i tablic pamiątkowych. Przy tej okazji prowadzimy nie tylko kwerendy archiwalne, ale również poszukiwania w terenie. Natrafiamy na wiele zagadek i tajemnic, które staramy się rozwikłać. Czasami nasze dociekania kończą się sukcesem. Tak jak w tym przypadku.

W minionym roku zorganizowaliśmy w ramach cyklu wycieczek muzealnych wyprawę szlakiem zakonu templariuszy (Banie – Rurka – Chwarszczany). W minioną niedzielę (20.10.) udaliśmy się na wyprawę śladami kolejnego zakonu rycerskiego związanego z historią Kostrzyna – Zakonu Kawalerów Maltańskich, czyli Joannitów. Margrabia Jan Kostrzyński po objęciu władzy w Nowej Marchii przejął dobra zakonne i podporządkował sobie urzędników zakonnych baliwatu brandenburskiego, którzy byli jednocześnie urzędnikami margrabiowskimi.